Κρανιοπροσωπικά ελλείμματα μετά από εκτεταμένες εκτομές όγκων στο πρόσωπο: Τεχνικές σημειώσεις και η σημασία της συνεργασίας με την Γναθοπροσωπική Προσθετική.
Γεώργιος Χατζηαντωνίου, Γεώργιος Κουτσώνας, Αντώνιος Σαραμάντος, Κωνσταντίνος Παρασκευόπουλος, Ιωάννης Σοφιανός Αστρείδης, Βαϊα Αικατερίνη Αλεξούδη, Ιωάννης Τηλαβερίδης, Κωνσταντίνος Βαχτσεβάνος
CRANIOFACIAL DEFECTS AFTER EXTENDED FACIAL TUMOR RESECTION: TECHNICAL NOTES ON MAXILLOFACIAL PROSTHETICS
Georgios Chatziantoniou, Georgios Koutsonas, Antonios Saramantos, Konstantinos Paraskevopoulos, Ioannis Sofianos Astreidis, Vaia-Aikaterini Alexoudi, Ioannis Tilaveridis, Konstantinos Vahtsevanos
Εισαγωγή: Η αποκατάσταση μετεγχειρητικών ελλειμμάτων της γναθοπροσωπικής περιοχής σε ογκολογικούς ασθενείς είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει ένας στοματικός και γναθοπροσωπικός χειρουργός, καθώς πρόκειται για μία περιοχή κριτικής σημασίας για την λειτουργία, αισθητική και την ποιότητα ζωής του ασθενούς.
Σκοπός: Η εργασία αυτή έχει ως στόχο την παρουσίαση 2 περιπτώσεων ασθενών όπου κατόπιν ογκολογικής εκτομής δερματικών καρκίνων προέκυψε αφενός έλλειμμα που αφορούσε το σύνολο της ρινικής πυραμίδας, αφετέρου έλλειμμα κατόπιν εξεντέρωσης οφθαλμικού κόγχου δεξιά. Η αποκατάσταση εν προκειμένω σχεδιάζεται και υλοποιείται με τη βοήθεια της γναθοπροσωπικής προσθετικής με χρήση τεχνολογιών τρισδιάστατης σάρωσης-καταγραφής-μοντελοποίησης και εν συνεχεία κατασκευής της εξατομικευμένης πρόθεσης.
Μέθοδος – Υλικά: Η πρώτη ασθενής, 88 ετών, υποβλήθηκε σε ολική ρινεκτομή λόγω πλακώδους καρκινώματος του δέρματος της ρινός και διεγχειρητική αποκατάσταση με τοπικοπεριοχικούς κρημνούς για μερική αποκατάσταση του ελλείμματος. Ο δεύτερος ασθενής, 76 ετών υπεβλήθη σε εξεντέρωση οφθαλμικού κόγχου δεξιά λόγω μετατυπικού-πλακώδους καρκινώματος του δέρματος του έσω κανθού δεξιά, μαζί με συνοδό οστεκτομή του ρινικού οστού και τμήματος του ηθμοειδούς σύστοιχα και μερική αποκατάσταση με τοπικοπεριοχικό κρημνό καθώς και τεχνητό δέρμα.
Αποτελέσματα: Μετά την αρχική επούλωση πραγματοποιήθηκε καταγραφή των ελλειμμάτων με την βοήθεια τεχνολογίας τρισδιάστατης σάρωσης. Στη συνέχεια, κατασκευάστηκε τρισδιάστατο μοντέλο για τον κάθε ασθενή, με βάση το οποίο θα κατασκευαστεί και η εξατομικευμένη πρόθεση με βιοσυμβατά υλικά για την απόδοση σχήματος, εφαρμογής, περιφερικής απόφραξης και αποκατάσταση της αισθητικής του συνόλου του προσώπου.
Συμπεράσματα: Μετά από ογκολογικές επεμβάσεις στην γναθοπροσωπική περιοχή είναι δυνατόν να προκύψουν ευμεγέθη ελλείμματα τα οποία να αποτελέσουν αντικείμενο προβληματισμού για τον στοματικό και γναθοπροσωπικό χειρουργό. Σε περιπτώσεις όπου η πλαστική αποκατάσταση αντενδείκνυται ή είναι αδύνατη, όπως στην εξεντέρωση οφθαλμού, οι αποκαταστάσεις με την βοήθεια της γναθοπροσωπικής προσθετικής φαίνεται ότι μπορούν να δώσουν αποδεκτές αισθητικά και λειτουργικά λύσεις αξιοποιώντας τεχνολογίες τρισδιάστατης σάρωσης και εκτύπωσης.