Οστεοακτινονέκρωση της κάτω γνάθου σε έδαφος πολλαπλού μυελώματος : αναφορά περίπτωσης.
Α. Σκούρος¹, Γ. Μοσχονάς²,Π.Π. Ζαφειρούδης², Ε. Καλφαρεντζος³ ¹ Μεταπτυχιακός φοιτητής στην Κλινική Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής, Οδοντιατρική Σχολή ΕΚΠΑ ² Ειδικευόμενος Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής, Γ.Ν. Ευαγγελισμός ³ Επίκουρος Καθηγητής Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής, Οδοντιατρική Σχολή ΕΚΠΑ
OSTEORADIONECROSIS OF THE MANDIBLE IN A MULTIPLE MYELOMA PATIENT: A CASE REPORT A. Skouros¹, G. Moschonas², P.P. Zafeiroudis² E. Kalfarentzos³ ¹ Postgraduate Student in Oral and Maxillofacial Surgery, School of Dentistry, National and Kapodistrian University of Athens (NKUA) ² Oral and Maxillofacial Surgery Resident, Evangelismos General Hospital ³ Assistant Professor of Oral and Maxillofacial Surgery, School of Dentistry, National and Kapodistrian University of Athens (NKUA)
ΕΙΣΑΓΩΓΗ:
Το πολλαπλούν μυέλωμα αποτελεί μια νεοπλασματική νόσο του αίματος που χαρακτηρίζεται από ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των πλασματοκυττάρων στο μυελό των οστών , που οδηγεί σε υπερπαραγωγή μη λειτουργικών ανοσοσφαιρινών. Αποτελεί το 1% του συνόλου των κακοηθειών και το 15% των αιματολογικών κακοηθειών. Εμφανίζεται κυρίως μετά την 6η δεκαετία τη ζωής , με διπλάσια συχνότητα εμφάνισης του σε άντρες σε σχέση με τις γυναίκες. Περίπου το 10% των ασθενών εμφανίζουν εκδηλώσεις της νόσου στην γναθοπροσωπική περιοχή με συχνότερη εντόπιση την περιοχή των γομφίων, της γωνίας και του κλάδου της κάτω γνάθου . Τα συμπτώματα από τις γνάθους μπορεί να είναι οίδημα, πόνος, οστεολυτικές βλάβες, κινητικότητα δοντιών έως και παθολογικά κατάγματα. Η θεραπεία της νόσου αφορά στη μείωση τον συμπτωμάτων και βελτίωση των εργαστηριακών δεικτών και περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, ακτινοθεραπεία και μεταμόσχευση μυελού των οστών ( αυτόλογη ή αλλογενή ).
ΣΚΟΠΟΣ:
Σκοπός της παρουσίασης είναι η αναφορά περίπτωσης γυναίκας ασθενούς με πολλαπλούν μυέλωμα και συνοδό εντόπιση στην γωνία και και τον κλάδο της αριστερής κάτω γνάθου. Δίνεται έμφαση στη διαφοροδιαγνωστική προσέγγιση και τη θεραπευτική αντιμετώπιση της ασθενούς .
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ:
Γυναίκα 64 ετών με ιστορικό πολλαπλού μυελώματος προσήλθε στα Τ.Ε.Ιατρεία του Ευαγγελισμού μετά από αιφνίδιο σταδιακά επιδεινούμενο οίδημα στην αριστερή παρειά αντίστοιχα με την γωνία της κάτω γνάθου και ανεπιτυχή αντιμετώπιση με αντιβιοτική θεραπεία από τον επιβλέποντα
αιματολόγο. Η ασθενής κατά την κλινική εξέταση εμφάνιζε διόγκωση της αριστερής περιοχής του προσώπου με συνοδό τρισμό. Ο εργαστηριακός και κλινικός έλεγχος δεν ανέδειξε στοιχεία ενεργού φλεγμονής. Ο απεικονιστικός έλεγχος με πανοραμική ακτινογραφία και αξονική σπλαχνικού κρανίου , ανέδειξε χαρακτηριστικές οστεολυτικές βλάβες στην περιοχή συμβατές με πολλαπλούν μυέλωμα.
Πραγματοποιήθηκε μερική βιοψία με τη διαφοροδιάγνωση να περιλαμβάνει πολλαπλό μυέλωμα ή οστεονέκρωση σχετιζόμενη με φάρμακα λόγω του ιστορικού της ασθενούς. Τα αποτελέσματα ανέδειξαν εστία πολλαπλού μυελώματος. Η ασθενής υπεβλήθη σε ακτινοθεραπεία για την αντιμετώπιση της νόσου τοπικά και τροποποιήθηκε η χημειοθεραπευτική της αγωγή΄με μερική ανταπόκριση. όποτε προγραμματίστηκε χειρουργική αφαίρεση της προσβεβλημένης περιοχής . Το παρασκεύασμα της περιφερικής γναθεκτομής στάλθηκε για βιοψία η οποία ανέδειξε ευρήματα συμβατά με οστεοακτινονέκρωση σε έδαφος πολλαπλού μυελώματος.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η ασθενής είχε ομαλή επούλωση χωρίς καμία επιπλοκή . Σε κλινική και ακτινογραφική επανεξέταση της μετά από 6 μήνες δεν υπήρξαν ευρήματα υποτροπής της νόσου, ενώ η ασθενής είναι ελεύθερη συμπτωμάτων χωρίς λειτουργικό ή αισθητικό πρόβλημα. Συνεχίζει να λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή για το υποκείμενο νόσημα το οποίο βρίσκεται σε ύφεση.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η ανωτέρω περίπτωση ανέδειξε την πιθανότητα προσβολής των γνάθων από πολλαπλούν μυέλωμα και τη σημασία της διαφορικής διάγνωσης σε όλα τα στάδια της νόσου. Ο ρόλος του στοματικού & Γναθοπροσωπικού χειρουργού και η στενή συνεργασία με τον θεράποντα ογκολόγο είναι ιδιαίτερα σημαντική για την βελτίωση και αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του ασθενούς, την θεραπεία των επιπλοκών της ογκολογικής θεραπείας την στοματογναθοπροσωπική περιοχή με σκοπό τη λειτουργική αποκατάσταση και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών αυτών.