Μεμονωμένα κατάγματα ζυγωματικού συμπλέγματος σε βαρείς, μεικτούς κρανιοπροσωπικούς τραυματισμούς: «αποφεύγοντας» τη μετωποζυγωματική ραφή.
ΚΑΝΟΥΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ*, ΤΟΥΡΣΟΥΝΙΔΗΣ ΙΟΡΔΑΝΗΣ*, ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΗΣ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ*, ΦΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ǂ, ΜΑΚΡΗΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ Ɏ, ΚΟΥΡΣΟΥΜΗ ΡΟΔΟΠΗ*
ISOLATED ZYGOMATIC COMPLEX FRACTURES IN SEVERE, MIXED CRANIOFACIAL INJURIES: “AVOIDING” THE FRONTOZYGOMATIC SUTURE
KANOUTOS DIMITRIOS*, TOURSOUNIDIS IORDANIS*, SEMERGIDIS THEMISTOCLES*, FOTAKOPOULOS GEORGE ǂ, MAKRIS DEMOSTHENES Ɏ, KOURSOUMI RODOPI*
Οι κακώσεις υψηλής βίας με κατάγματα στην κρανιακή κάψα (τροχαία, εργατικά ατυχήματα, πτώσεις από μεγάλο ύψος) έχουν ως συχνή συνέπεια και κατάγματα από το σπλαγχνικό κρανίο.
ΣΚΟΠΟΣ: Η παρουσίαση της διαγνωστικής και, κυρίως, της θεραπευτικής προσέγγισής μας σε μεμονωμένα κατάγματα του ζυγωματικού συμπλέγματος στα πλαίσια μεικτής κρανιοπροσωπικής κάκωσης.
ΥΛΙΚΟ: Εννέα ασθενείς (οκτώ άνδρες, μία γυναίκα) με ηλικίες από 23 έως και 64 ετών με βαρειές κρανιοπροσωπικές κακώσεις στις οποίες κληθήκαμε να παρέμβουμε καθυστερημένα, είτε λόγω νοσηλείας τους σε άλλα Νοσοκομεία της Περιφέρειας είτε επειδή δεν το επέτρεπε η άμεσα μετατραυματική τους κατάσταση, κατά την τελευταία πενταετία (2020 – 2024).
ΜΕΘΟΔΟΣ: Ανοικτή ανάταξη και οστεοσύνθεση δύο σημείων (υποκόγχιο χείλος, γναθοζυγωματική αντηρίδα) και εσκεμμένη παράλειψη της μετωποζυγωματικής ραφής. Η ανάταξη του συμπλέγματος επετεύχθη με άγκιστρο Ginestet. Όπου απαιτήθηκε (τρεις ασθενείς), αποκαταστάθηκε συνοδό έλλειμμα στο έδαφος του κόγχου. Ο έλεγχος, κλινικός και απεικονιστικός (υπολογιστική τομογραφία, απλές ακτινογραφίες), είναι διάρκειας από έξι εβδομάδες έως και τέσσερα έτη.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Από πολύ ικανοποιητικά έως άριστα στο σύνολο των εννέα ασθενών. Οι ασθενείς ελέγχθηκαν ανά τακτά διαστήματα και οι περιπτώσεις τεκμηριώνονται με κλινικές τους φωτογραφίες και απεικόνιση πριν και μετά την αποκατάσταση.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Θεωρώντας αισθητικά και εμβιομηχανικά ισάξια τα αποτελέσματα, συνιστούμε την ανωτέρω προσέγγιση σε ασθενείς που αδυνατούν να συνεργαστούν (νοσηλεία σε ΜΕΘ, χαμηλό GCS score) και, κατά συνέπεια, να εξεταστούν ολοκληρωμένα (οπτική οξύτητα, οφθαλμοκινητικότητα, νευρομυϊκός μηχανισμός).
Τη συνιστούμε επίσης σε ασθενείς με κακώσεις της κρανιακής κάψας που είτε έχουν ήδη αντιμετωπιστεί (κρανιεκτομή, κρανιοπλαστική, τοποθέτηση ICP) είτε προαλείφονται για συντηρητική νευροχειρουργική αντιμετώπιση παρ’ ότι εμπλέκουν τον πρόσθιο κρανιακό βόθρο (οροφή κόγχου, διαμπερή κατάγματα μετωπιαίων κόλπων, κατάγματα του κροταφικού ή του βρεγματικού οστού κατά συνέχεια αυτών του σπλαγχνικού κρανίου).
Τη συνιστούμε, τέλος, σε τραυματισμούς με ασαφείς πληροφορίες περί την πρώτη αντιμετώπιση (συρραφές σε άλλο νοσοκομείο, πιθανή αποκάλυψη δομών, άλλο) στους οποίους κρίνεται επισφαλής η διεγχειρητική καταπάτηση «ήδη χειρουργημένων» περιοχών, μειώνοντας σημαντικά τη νοσηρότητα και τους χειρουργικούς χρόνους επ’ ωφελεία των ασθενών.
* : ΤΜΗΜΑ ΣΤΟΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΓΝΑΘΟΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΠΓΝ ΛΑΡΙΣΑΣ
ǂ: ΝΕΥΡΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ Π. Θ., ΠΓΝ ΛΑΡΙΣΑΣ
Ɏ: ΜΟΝΑΔΑ ΕΝΤΑΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ Π. Θ., ΠΓΝ ΛΑΡΙΣΑΣ