Εκτεταμένο Αδαμαντινοβλάστωμα στην Κάτω Γνάθο : Παρουσίαση Περιστατικού.
Τζώρτζη Ουρανία1 , Τζώρτζης Ανδριανός Σεραφείμ2, Τζώρτζης Γεώργιος3
1Φοιτήτρια Οδοντιατρικής , Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
2 MD, MSc , Ειδικευόμενος Χειρουργικής , Royal Victoria Hospital, Belfast Health and Care Social Trust, Northern Ireland
3ΣΓΠΧ,MSc, Διευθυντής Τμήματος Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής, ΓΝ Τρίπολης
Extensive Mandibular Ameloblastoma : A Case Report.
Tzortzi Ourania1, Tzortzis Andrianos Serafeim2, Tzortzis George3
1Dental Student, National and Kapodistrian University of Athens
2MD, MSc, Core Surgical Trainee, Royal Victoria Hospital, Belfast Health and Care Social Trust, Northern Ireland
3OMFS, MSc Head of Oral and Maxillofacial Surgery Department, General Hospital of Tripolis
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Το αδαμαντινοβλάστωμα είναι ένας καλοήθης οδοντογενής όγκος και σπανίως επιδεικνύει κακοήθη βιολογική συμπεριφορά. Κατατάσσεται στην κατηγορία των όγκων του οδοντογενούς επιθηλίου χωρίς συμμετοχή του οδοντογενούς εξωμεσεγχύματος. Εντοπίζεται κυρίως στην κάτω γνάθο, παρουσιάζει τοπική επιθετική συμπεριφορά και υψηλά ποσοστά υποτροπής. Εμφανίζεται συνήθως μεταξύ της τρίτης και της έκτης δεκαετίας της ζωής χωρίς να σχετίζεται με το φύλο. Το αδαμαντινοβλάστωμα αποτελεί το 1% των όγκων του στόματος. Ταξινομείται σύμφωνα με τα κλινικά, ιστολογικά και ακτινογραφικά χαρακτηριστικά σε τρεις διαφορετικούς τύπους : σε συμπαγές η πολυκυστικό, μονοκυστικό και σε περιφερικό.
Ο όγκος συνήθως αναπτύσσεται αργά χωρίς συμπτώματα και συνήθως διαγιγνώσκεται αργά σε τελικό στάδιο προκαλώντας σοβαρή δυσμορφία του προσώπου. Η διάγνωση γίνεται με τη βοήθεια του ακτινογραφικού ελέγχου και της ιστολογικής εξέτασης, που καθορίζει και τον τύπο της βλάβης. Ακτινογραφικά μπορεί να εμφανίζεται με τη μορφή μίας μονόχωρης ή πολύχωρης βλάβης, με σαφή η ασαφή όρια, με έκπτυξη ή και λέπτυνση του οστικού πετάλου, με πιθανότητα απορρόφησης των ριζών των δοντιών και με ή χωρίς παρουσία έγκλειστων δοντιών.
Η αντιμετώπιση του αδαμαντινοβλαστώματος γίνεται με την χειρουργική αφαίρεση της βλάβης και την αποκατάσταση της λειτουργικότητας και της αισθητικής της περιοχής. Αυτό επιτυγχάνεται είτε με συντηρητικές τεχνικές όπως εκπυρήνιση ή οστική απόξεση , είτε με πιο επιθετικές τεχνικές όπως την τμηματική εκτομή ή ημιγναθεκτομή. Σε περιπτώσεις
συντηρητικής αντιμετώπισης το ποσοστό υποτροπής ανέρχεται σε 55-90%, ενώ σε ριζικές επεμβάσεις ανέρχεται σε 15-25%.
Ασθενής 53 ετών προσήλθε στο τμήμα ΣΓΠΧ του ΓΝ Τρίπολης με διόγκωση στην περιοχή της κάτω γνάθου αριστερά εκτεινόμενη στο σύστοιχο τράχηλο. Ο ασθενής είχε διαγνωστεί πριν οκτώ χρόνια με αδαμαντινοβλάστωμα χωρίς να έχει αντιμετωπιστεί. Κατά την κλινική εξέταση διαπιστώθηκε ότι πρόκειται για συμπαγή όγκο εκτεινόμενο από την μέση γραμμή έως τον κόνδυλο. Ενδοστοματικά υπήρχε προβολή της βλάβης και διήθηση του στοματικού βλεννογόνου. Δεν διαπιστώθηκαν ψηλαφητοί λεμφαδένες κατά την κλινική εξέταση. Ο ασθενής είχε φτωχή στοματική υγιεινή και παρουσίαζε υπαισθησία στην περιοχή της κατανομής του κάτω φατνιακού νεύρου. Υπό τοπική αναισθησία λήφθηκε εκ νέου υλικό τόσο ενδοστοματικά όσο και εξωστοματικά όπου επιβεβαιώθηκε η προγενέστερη διάγνωση και ταξινόμηση. Ο ασθενής υποβλήθηκε σε CT scan σπλαχνικού κρανίου, CBCT και απλές ακτινογραφίες κρανίου. Ο ακτινογραφικός έλεγχος έδειξε ότι πρόκειται για πολύχωρη βλάβη με έκπτυξη και λέπτυνση των οστικών πετάλων και με χαρακτηριστική στις απλές ακτινογραφίες της εικόνας φυσαλίδων σαπουνιού (soap bubble).
Ο ασθενής οδηγήθηκε στο χειρουργείο, υποβλήθη αρχικά σε τραχειοτομία και σε ημιγναθεκτομή αφαιρώντας τον όγκο σε υγιή όρια περίπου 1,5cm. Με την βοήθεια στερεολιθικού μοντέλου είχε διαμορφωθεί η πλάκα αποκατάστασης προεγχειρητικά, διασφαλίζοντας έτσι την λειτουργικότητα και την αισθητική της περιοχής. Ο ασθενής νοσηλεύτηκε στην ΜΕΘ και στην συνέχεια σε θάλαμο για 14 μέρες. Η μετεγχειρητική του πορεία ήταν ικανοποιητική, εξήλθε και εξετάζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.