ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Δημήτριος Παπαδημητρίου αποφοίτησε από την Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 2006. Ειδικεύτηκε στην Περιοδοντολογία και Χειρουργική Εμφυτευματολογία στο Πανεπιστήμιο του Rochester, Eastman Institute for Oral Health, NY, USA, την περίοδο 2008-2011. Τον επόμενο χρόνο, 2011-2012 συνέχισε την εκπαίδευση του στην Προσθετική Εμφυτευματολογία στο πανεπιστήμιο του Harvard, Boston, USA, σαν υπότροφος του International Team for Oral Implantology (ITI Scholarship). Το 2012 απέκτησε τον τίτλο του Diplomate του American Board of Periodontology. Είναι αφιλοκερδώς, Επίκουρος Καθηγητής Περιοδοντολογίας με Κλινική Αρμοδιότητα και Έργο στο Πανεπιστήμιο του Rochester, NY, USA από το 2012. Καθήκον του είναι η συνεχής ενημέρωση των μεταπτυχιακών φοιτητών της Περιοδοντολογίας στις σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές και στα νέα πρωτόκολλα στον τομέα της Περιοδοντολογίας και Εμφυτευματολογίας, μέσω μηνιαίων ετήσιων διαδικτυακών μαθημάτων.

https://www.urmc.rochester.edu/dentistry/education/periodontology/faculty.aspx

Όσον αφορά το επιστημονικό του ενδιαφέρον, είναι ομιλητής σε πανελλήνια και διεθνή επιστημονικά συνέδρια καθώς επίσης δημοσιεύει επιστημονικά άρθρα σε ξένα και Ελληνικά περιοδικά υψηλούς επιστημονικής αναγνώρισης.
Υπηρετεί ως Αντιπρόεδρος της “Ελληνικής Ακαδημίας Αισθητικής Οδοντιατρικής” και Ταμίας της “Ελληνικής Ακαδημίας Αισθητικής και Ανάπλασης Προσώπου”. Στο ιδιωτικό του ιατρείο ασχολείται αποκλειστικά με την Περιοδοντολογία και την Εμφυτευματολογία.

Λίστα Δημοσιευμένων άρθρων σε διεθνή περιοδικά: Pubmed

Η δυναμική των μοσχευμάτων συνδετικού ιστού σε ελλειμματικές ακρολοφίες και εκτεταμένες πολλαπλές υφιζήσεις

Η παρουσίαση αυτή απευθύνεται στους κλινικούς που ασχολούνται με τη διάγνωση και θεραπεία αισθητικών περιστατικών τα οποία χρήζουν θεραπευτικής παρέμβασης.
Το σύγχρονο σχέδιο θεραπείας ενός ασθενή στοχεύει στην επίτευξη αρμονίας του τελικού αποτελέσματος, όσο το δυνατόν γίνεται πιο κοντά στη φυσική οδοντοφυΐα. Η
περιοδοντολογία μπορεί να βοηθήσει στην προ-προσθετική φάση της θεραπείας, αλλά και να βελτιώσει περιστατικά τα οποία δεν είχαν το αναμενόμενο αποτέλεσμα,
μέσα από τη διαχείριση των μαλακών ιστών και τη διαφοροποίησή τους, με αυτόλογα μοσχεύματα συνδετικού ιστού, όταν υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
Κατ΄ επέκταση, όταν υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις μπορεί η παρέμβαση με μοσχεύματα συνδετικού ιστού να αντικαταστήσει την παρέμβαση σε οστικό επίπεδο
σε νωδές ακρολοφίες, δόντια και εμφυτεύματα.
Οι διαθέσιμες χειρουργικές τεχνικές θα συζητηθούν μέσα από την παρουσίαση μιας πληθώρας κλινικών περιστατικών.